Μέλος του Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης

Μετά και το τελευταίο άκαρπο Eurogroup, οι προσπάθειες αυτήν την εβδομάδα θα εστιαστούν στις τεχνικές συζητήσεις μεταξύ της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων της,

αναφέρει σε άρθρο του στο Bloomberg ο γνωστός οικονομολόγος Μοχάμεντ Ελ-Εριάν, τονίζοντας πάντως πως οι πιο κρίσιμες συζητήσεις θα λάβουν χώρα σε κάποιο άλλο μέρος...

Όπως επισημαίνει ο οικονομολόγος, η ΕΚΤ θα κληθεί να επιλέξει κάποιο από τα εξής τρία βασικά σενάρια:

1. Προσποίηση και επέκταση

Σε αυτό το σενάριο, η ΕΚΤ θα συνεχίσει να παρέχει βοήθεια στην Ελλάδα μέσω του Έκτακτου Μηχανισμού Ρευστότητας (ELA). Αυτό θα γίνει με το πρόσχημα ότι βοηθάει την Ελλάδα με το πρόβλημα ρευστότητάς που αντιμετωπίζει, αντί να αναγνωρίζει τα πραγματικά προβλήματα της χώρας, που είναι πολύ βαθύτερα.

Αν και αυτή η λύση παρέχει χρόνο στην Ελλάδα και τους δανειστές της ώστε να φτάσουν σε μία ουσιαστική συμφωνία, το αρνητικό είναι ότι αυξάνει την έκθεση του οργανισμού σε μία προβληματική κατάσταση που έχει λίγες πιθανότητες να επιλυθεί ομαλά.

2. Διακοπή της οικονομικής υποστήριξης

Εάν επιλέξει αυτό το σενάριο, η ΕΚΤ θα περιορίσει την οικονομική υποστήριξη της Ελλάδας, θίγοντας το εύλογο ζήτημα του καταμερισμού των βαρών και δείχνοντας ότι η οικονομική βοήθεια δεν έχει κανένα νόημα εάν δεν συνοδεύεται από μέτρα που προωθούν την ανάπτυξη. Αυτή η απόφαση θα οδηγήσει σε εξελίξεις που θα αυξήσουν την πιθανότητα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη.

3. Διακοπή της οικονομικής υποστήριξης στο πλαίσιο ενός Σχεδίου Β

Σε αυτήν την περίπτωση, η άρνηση της ΕΚΤ να συνεχίσει να παρέχει ρευστότητα στην Ελλάδα θα είναι μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, που όμως είναι αρκετά επικίνδυνο.

Η ΕΚΤ θα προσπαθήσει να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης σε άλλες χώρες, ανοίγοντας τα παράθυρα χρηματοδότησης προς κυβερνήσεις και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Επιπλέον, θα εντείνει το πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, προχωρώντας παράλληλα σε ένα είδος ενδιάμεσων ευρωπαϊκών ρυθμίσεων για την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας μιας συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ ή, ακόμη, παραμένοντας στην ΕΕ, αλλά εκτός της νομισματικής ένωσης, όπως συμβαίνει με τη Βρετανία.

Πηγή:zougla.gr