Zητάει δημοψήφισμα για το Σκοπιανό ο Νότης Μαριάς
Καθώς πολύ μελάνι έχει χυθεί τις τελευταίες ημέρες για το Σκοπιανό καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε ορισμένες από τις Ελληνικές Θέσεις για το Σκοπιανό οι οποίες μάλιστα διατυπώθηκαν επίσημα στα διάφορα διπλωματικά και δικαστικά φόρα στη δεκαετία του ΄90, όταν άρχισε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τα Σκόπια εμφανίστηκαν ως ανεξάρτητο μόρφωμα.
Δείτε επίσης....
Καθώς λοιπόν κατά τη διάρκεια του 1991 ΗΠΑ και Γερμανία προκάλεσαν την διάσπαση της Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, στις 25 Ιουνίου 1991 Σλοβενία και Κροατία κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Ακολούθησαν τα Σκόπια στις 17 Σεπτεμβρίου 1991 κατόπιν δημοψηφίσματος που έγινε στις 8 Σεπτεμβρίου 1991. Στη συνέχεια η Βοσνία-Ερζεγοβίνη κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 16 Οκτωβρίου 1991 οπότε πλέον μόνο η Σερβία με το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο παρέμειναν τότε ως ενιαίο τμήμα.
Ευθύς εξ΄ αρχής η ελληνική πλευρά αντέδρασε στην καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας μας από τα Σκόπια τα οποία εμφανίστηκαν στο διεθνές στερέωμα ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Οι ενέργειες των Σκοπίων δημιούργησαν κλίμα εντάσεως με την Ελλάδα καθώς πολύ σωστά θεωρήθηκαν από τον Ελληνικό λαό ως ενέργειες εχθρικές και προκλητικές, που υπονόμευαν όχι μόνον τις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών, αλλά και την ιστορία και την παράδοση ολόκληρης της Βαλκανικής.
Η άποψη της Ελλάδος συμπυκνώθηκε στα εξής: Oτι καθώς το μόρφωμα των Σκοπίων χαρακτηρίζεται από μεγάλη εθνική ανομοιογένεια η εκεί πολιτική ηγεσία προσπαθεί να σφυρηλατήσει ένα είδος εθνικής ταυτότητας, με σκοπό να συνενώσει τον ετερογενή σκοπιανό πληθυσμό καλλιεργώντας μια δήθεν μακεδονική συνείδηση. Στο πλαίσιο αυτό τα Σκόπια εμφανίζονται ως δήθεν κληρονόμοι του αρχαίου Βασιλείου του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Μάλιστα τον Αύγουστο του 1992 η Βουλή των Σκοπίων υιοθέτησε ως έμβλημα της σημαίας του κράτους τον «Ήλιο της Βεργίνας», έμβλημα το οποίο ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές που έγιναν στη Βεργίνα το 1977.
Για τον λόγο αυτόν η Ελλάδα ζήτησε άμεσα από τα Σκόπια να μη χρησιμοποιούν το όνομα Μακεδονία, να αφαιρέσουν από τη σημαία τους το κλασσικό ελληνικό σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας, να εγκαταλείψουν τις εδαφικές διεκδικήσεις τους εις βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και να δώσουν τέλος σε κάθε είδους εχθρική προπαγάνδα εις βάρος της Ελλάδας.
Όλα τα παραπάνω βέβαια αποτελούν σφετερισμό της ελληνικής εθνικής ταυτότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, όπως επισημαίνεται και σε σχετική απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ «η Ελληνική Κυβέρνηση επικαλείται την κυκλοφορία χαρτών, ημερολογίων, αυτοκόλλητων για αυτοκίνητα, που απεικονίζουν όχι μόνον τα εδάφη της ΠΓΔΜ, αλλά μια ευρύτερη περιοχή ως το Αιγαίο πέλαγος, που περιλαμβάνει την πόλη της Θεσσαλονίκης και το όρος Όλυμπος» και τα τοπωνύμια στην Ελλάδα εμφαίνονται με τις παλαιές τους ονομασίες της εποχής της τουρκοκρατίας. Αναφέρεται επίσης στα νέα σχολικά εγχειρίδια της Ιστορίας, τα οποία εκδόθηκαν κατά τα έτη 1992-1993 από το Υπουργείο Παιδείας των Σκοπίων και τα οποία θεωρούν ελληνικά εδάφη «ως συστατικό στοιχείο μιας ενιαίας εθνικογεωγραφικής οντότητας, μαζί με την ΠΓΔΜ».
Το αλυτρωτικό δηλητήριο των Σκοπίων περιεγράφηκε ιδιαίτερα γλαφυρά στο φυλλάδιο με τίτλο «Macedonia: more than a difference over a name», το οποίο εξέδωσε η Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών τον Απρίλιο του 1994 όπου επισημαίνεται ότι η νέα γενιά στα Σκόπια «γαλουχείται με την ιδέα ότι εδάφη που ανήκουν σε γειτονικές χώρες αποτελούν τμήμα της "μητέρας πατρίδας" και έχουν αδίκως αποσπαστεί από αυτήν. Επομένως, ευχερώς τεκμαίρεται ότι στη νέα γενιά — και στις επερχόμενες γενιές — θα καλλιεργούνται αισθήματα επιθετικότητας, μνησικακίας και εκδικητικότητας κατά των "σφετεριστών" γειτόνων».
Για τους λόγους αυτούς όπως αποκάλυψα ήδη στις 10/1/2018 σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μου συνεντεύξεις η Ελλάδα κατάφερε σε πρώτη φάση να επιβάλλει τη θέση της και έτσι κατά τη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στη Λισσαβώνα της 27ης Ιουνίου 1992 αποφασίστηκε ότι «η Κοινότητα είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει αυτή τη Δημοκρατία, με τα σημερινά της σύνορα, με ονομασία που δεν θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία».
Οι βασικοί λόγοι αντίδρασης του Ελληνικού λαού έναντι των Σκοπίων για τον σφετερισμό του ονόματος της Μακεδονίας μας καθώς και της ιστορίας μας όχι μόνο δεν εξέλειπαν αλλά αντίθετα συνεχίζουν να υπάρχουν. Και φυσικά θα εμπεδωθούν και με τη βούλα της Αθήνας αν τελικά η Ελλάδα συναινέσει επίσημα στη χρήση με οποιαδήποτε τρόπο του ονόματος Μακεδονία από τα Σκόπια.
Η Μακεδονία είναι μια και Ελληνική. Καταγγέλλουμε την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας μας από τα Σκόπια. Διαφωνούμε με τη χρήση του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Δεν δεχόμαστε για το όνομα των Σκοπίων καμιά σύνθετη ονομασία με οποιονδήποτε γεωγραφικό προσδιορισμό.
Ζητούμε δημοψήφισμα για το Σκοπιανό. Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις του λαού μας και τα συλλαλητήρια διαμαρτυρίας για το Σκοπιανό ».
