Ο Γιάννης Οικονόμου στη Βουλή για ΟΤΑ και Άσυλο
Στη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο βουλευτής Φθιώτιδας με τη Νέα Δημοκρατία Γιάννης Οικονόμου εστιάζοντας σε 2 πεδία. Στις ρυθμίσεις για την κυβερνησιμότητα των ΟΤΑ και στις διατάξεις για το πανεπιστημιακό άσυλο.
Δείτε επίσης....
Συγκεκριμένα ο Γιάννης Οικονόμου στο 1ο μέρος της ομιλίας του ανέφερε ότι με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου για τους ΟΤΑ, δίνεται η δυνατότητα στις εκλεγμένες δημοτικές και περιφερειακές αρχές να διοικήσουν και να κριθούν για το έργο τους και όχι για την μακιαβελική τους δεινότητα.
Στη συνέχεια στο 2ο πεδίο που αφορά τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος ο Γιάννης Οικονόμου, τόνισε πως και στους χώρους των πανεπιστημίων ο νόμος της Δημοκρατίας πρέπει να επικρατεί του «νόμου» των συμμοριών.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας
Κύριε πρόεδρε
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές
Αυτό τον ένα μήνα μετά τις εθνικές εκλογές είναι απόλυτα φανερές οι διαφορετικές κατευθύνσεις που ακολουθούν η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση
Από τη μια έχουμε την άμεση υλοποίηση και νομοθέτηση προεκλογικών και προγραμματικών δεσμεύσεων με στόχο πολύ γρήγορα να γίνουν εφαρμοσμένη πολιτική που θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της εποχής μας και θα ανοίξει καινούριους δρόμους για τους πολλούς και από την άλλη ένας αντιπολιτευτικός λόγος που επιμένει να δίνει μάχες χαρακωμάτων και να κοιτάζει μονίμως προς τα πίσω.
Η διαφορά αυτή είναι ξεκάθαρη και στο πολυνομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα.
Θα αναφερθώ σε 2 από τα πεδία που πραγματεύεται
Η κυβέρνηση έρχεται να επιλύσει μια πρωτοφανή στρέβλωση που ήρθε ως αποτέλεσμα ενός ιδεοληπτικού και κουτοπόνηρου εκλογικού νόμου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Ενός νόμου που έσπευσε να φέρει η προηγούμενη κυβέρνηση, σε πείσμα της κάθετης αντίθεσης των αυτοδιοικητικών, με μοναδική επιδίωξη τη δημιουργία χάους μήπως και με αυτό τον τρόπο κατάφερνε να βάλει γερά πόδι στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας.
Τελικά πόδι δεν έβαλε αλλά το χάος παράμεινε.
Όμως κυρίες και κύριοι βουλευτές οι πολίτες που ψήφισαν περιφερειάρχες, δημάρχους και συμβούλους τους ψήφισαν για να ασχοληθούν με τα προβλήματα του τόπου τούς.
Όχι για να εξαντληθούν σε αέναες συζητήσεις και σε ατελείωτα παζάρια με στόχο την συγκρότηση ευκαιριακών πλειοψηφιών ανάλογα με τα ανταλλάγματα σε κάθε περίπτωση
Με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου δίνεται η δυνατότητα στις εκλεγμένες δημοτικές και περιφερειακές αρχές να διοικήσουν και να κριθούν για το έργο τους και όχι για την μακιαβελική τους δεινότητα.
Το δεύτερο πεδίο αφορά τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την αναβάθμιση της ποιότητας του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος.
Υπάρχει σήμερα τέτοια ανάγκη σε μια χώρα που διανύει το 45ο έτος ομαλού Δημοκρατικού βίου;
Δεν θα έπρεπε κάτι τέτοιο να είναι αυτονόητο από την στιγμή μάλιστα που είναι και ξεκάθαρη επιταγή του Συντάγματος;
Δυστυχώς υπάρχει ανάγκη και μάλιστα μεγάλη
Είναι η ανάγκη τα πανεπιστήμια μας να μπορούν ανεμπόδιστα να διεκδικήσουν για τους φοιτητές και τους καθηγητές τους χώρο στο παγκόσμιο περιβάλλον της καινοτομίας, της σύνδεσης με την αγορά, της εφαρμοσμένης έρευνας χωρίς να είναι όμηροι τραμπούκικων ¨ακτιβισμών’ που προπηλακίζουν ανθρώπους, που κτίζουν γραφεία που διαλύουν διαδικασίες.
Είναι η ανάγκη να αναλογιστούμε που οδήγησε η θεσμική πραγματικότητα σε σχέση με το τι γίνεται μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων όλα αυτά τα χρόνια.
Όσο και αν έψαξα σε εφημερίδες και ιστοσελίδες κάθε ιδεολογικής απόχρωσης δεν βρήκα ούτε μια αναφορά σε προσπάθεια φίμωσης κάποιας ακαδημαϊκής, ερευνητικής, επιστημονικής έκφρασης
Αντίθετα ποιος από εμάς δεν έχει να θυμηθεί έστω και μια περίπτωση παράνομων πράξεων που οι αυτουργοί τους έκαναν ανεμπόδιστοι και φυσικά έμειναν ατιμώρητες.
Σε μια ενδεικτική καταγραφή τέτοιων περιστατικών που έγινε μετά από έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας για την περίοδο 2011-2017 αναφέρονται ούτε λίγο ούτε πολύ 358 τέτοια περιστατικά
(καταθέτω στα πρακτικά)
Είναι η ανάγκη να τοποθετηθούμε με ειλικρίνεια χωρίς μισόλογα με βάση τον αξιακό μας κώδικα και την ιδεολογική μας συγκρότηση σαν συνιστώσες της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Είναι κανονικό, είναι φυσιολογικό να καταλαμβάνουν με το έτσι θέλω χώρους σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα και να το κάνουν στέκι τους οργανώσεις σαν το Ρουβίκωνα; Ποιος όργανο του Πανεπιστημίου τους έδωσε αυτή την άδεια. Ποια διαδικασία του φοιτητικού κινήματος νομιμοποίησε την κίνηση αυτή;
Είναι κανονικό, προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία το να λειτουργούν πανεπιστημιακά κτίρια ως αποθηκευτικοί χώροι πολεμοφοδίων και εργαστήρια για την κατασκευή μολότοφ όπως συνέβαινε για χρόνια στο κτίριο Γκίνη του ΕΜΠ;
Και τέλος, επειδή ακούω συχνά ότι δεν χρειάζεται καμιά παρέμβαση της συντεταγμένης πολιτείας, τα όποια θέματα προκύπτουν θα τα αντιμετωπίζει το ρωμαλέο λένε φοιτητικό κίνημα
Αλήθεια κυρίες και κύριοι
Δηλαδή εν ετει 2019 αυτό που λέτε στα νέα παιδιά που με κόπο καταφέρνουν να μπουν στα πανεπιστήμια και που εκτός από τις σπουδές τους παρά τις οικονομικές δυσκολίες και τις θυσίες που κάνουν οι γονείς τους για να σπουδάσουν, επιλέγουν και κατά την άποψη μου πολύ σωστά να ασχοληθούν και με την πολιτική, το χώρο των ιδεών, το φοιτητικό συνδικαλισμό. Σε αυτά τα παιδιά τι λέτε ότι πρέπει εκτός από τις πανελλαδικές να περάσουν και σε εξετάσεις πολεμικών τεχνών. Τους λέτε να γίνουν σαν κι αυτούς από τους οποίους θέλουν να προστατευτούν προκειμένου να μπορούν να κάνουν εκδηλώσεις, εκλογές
Κύριε πρόεδρε
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι
Το μεγάλο, το μοναδικό κατά τη γνώμη μου ερώτημα σε ότι αφορά την προστασία των ακαδημαϊκών αλλά και όλων των ελευθεριών μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων είναι αν και εκεί οι νόμοι της Δημοκρατίας θα επικρατούν των «νόμων» των συμμοριών
Και αυτή την αρχή υπηρετεί η νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης με το άρθρο 64
Κλείνω κύριε πρόεδρε με μια παρατήρηση προς την κυβέρνηση
Οι νόμοι ψηφίζονται για να ισχύουν και στο πεδίο αυτό η κυβέρνηση μας, οφείλει κατά τη γνώμη μου να κάνει 2 πράγματα:
Να επιμείνει στην πολιτική και ιδεολογική υπεράσπιση της νομοθετικής της επιλογής σε κάθε βήμα, σε κάθε χώρο
Και το δεύτερο και ίσως σημαντικότερο, με σύνεση, χωρίς ακρότητες και υπερβολές, αλλά με αποφασιστικότητα και κυρίως με σχέδιο να διασφαλίσει την ουσιαστική εφαρμογή του νόμου
