Μέλος του Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης

giannis oikonomou

Μια εξόχως ανησυχητική εικόνα για την ελληνική γεωργία αποτυπώνεται στις Ετήσιες Γεωργικές Στατιστικές Έρευνες  της ΕΛΣΤΑΤ.

Η συνολικά καλλιεργούμενη έκταση στην Ελλάδα, μειώνεται συνεχώς από το 2008 και μετά.

Κρίνεται ιδιαιτέρα ανησυχητική γιατί μιλάμε για απώλεια, στην συνολική καλλιεργούμενη έκταση,  της τάξης  των 4.729.100 στρεμμάτων ή 13% σε σχέση με το 2008, ενώ η ίδια κατάσταση επικρατεί και στο τμήμα των καλλιεργούμενων εκτάσεων που αρδεύεται, από τα οποία προσδοκούμε μεγαλύτερη παραγωγικότητα.

Παρεμφερής είναι η κατάσταση και στη Φθιώτιδα όπου από το 2011 που υπάρχουν στοιχεία η μείωση των καλλιεργούμενων εκτάσεων είναι της τάξης του 9,5%, ενώ η τάση της μείωσης είναι ακριβώς η ίδια με τη συνολική σε επίπεδο χώρας.

Το συμπέρασμα είναι ότι τα στοιχεία που «αναδύονται» πίσω από τους αριθμούς είναι η μείωση της παραγωγικότητας, η αποεπένδυση και η απαξίωση εξοπλισμού και κεφαλαίου.

Για τους παραπάνω λόγους ο βουλευτής Φθιώτιδας, Γιάννης Οικονόμου, κατέθεσε ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.

Στόχος είναι να συμβάλλει στον εντονότερο προβληματισμό για την εξέλιξη αυτή, και κυρίως να «πυροδοτήσει» μια συζήτηση για τα μέτρα που πρέπει να λάβουμε ώστε να αναστραφεί αυτό το φαινόμενο. Προφανώς το αυξημένο κόστος παραγωγής σε συνδυασμό με την υψηλή φορολογική επιβάρυνση έπαιξαν το ρόλο τους στην εξέλιξη αυτή. Όμως ούτε οι διαπιστώσεις αλλά ούτε και οι μειώσεις στην φορολογική επιβάρυνση από μόνες τους αρκούν για την αναστροφή αυτού του φαινομένου.

Η γεωργία και οι συνδεδεμένες με αυτή δραστηριότητες, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν έναν από τους βασικούς άξονες παραγωγικής ανάταξης και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Για να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο αυτό προσθέτω ένα ακόμη στοιχείο: Στην Ελλάδα η συμμετοχή της γεωργίας από το 18% του ΑΕΠ το 1970 μειώθηκε στο 4,5% του ΑΕΠ το 2016. Η πτώση της αξίας του παραγόμενου αγροτικού προϊόντος σε σταθερές τιμές(ευρώ) από 13,6 δις το 1970 έπεσε  στα 7 δις το 2016. Από τη μια τα στοιχεία αυτά δείχνουν την πραγματική κατάρρευση, από την άλλη τις δυνατότητες που υπάρχουν.